Eg brukte Tidemanns Lys. Rulletobakk. Aldri filtersigarettar.
Av og til gjekk eg over til snus. Generalsnus. Sterke saker. Ikkje pakka inn i slike “hamsterbleier” som dei fleste brukarar brukar idag, men laussnus der du lagar klyper mellom tommel og peikefinger og trykker opp i overleppa.
Ein sommar eg og Ingrid skulle på ferietur, dette var rett etter at vi hadde gifta oss og før vi fekk ungar, vel, før denne turen bestemte eg meg for å slutte med snus. Som tenkt så gjort. Vi køyrde av garde, over Strynefjellet og så nedover Gubrandsdalen. Eit stykke nedi i dalen køyrde eg ut. Eg såg dobbelt! Ingrid måtte ta over køyringa. Som sagt, sterke saker.
Så slutta eg altså når eg var omlag trettitre år. Ingrid slutta samstundes. Ho hadde vore perioderøykar.
Så vart det eit langt og røyk- og snusfritt hopp fram til jula 2022. Altså femti nikotinfrie år. Jula 2022 hadde eg vore katolikk i eitt og eit halvt år. I denne perioden hadde eg teke til følge diverse katolske kanalar på YouTube. Ein av dei eg likte best var (og er) "Pints with Aquinas". Programleiaren, Matt Fradd, likar å ta seg ein sigar.
 |
Matt Fradd tek seg ein sigar. |
Etter kvart dukka det opp tankar i meg om at denne komboen av katolikk og sigar var ganske kul. Eg tenkte at eg ville føle meg litt kul når eg som katolikk tok meg ein sigar i ny og ne. Dermed tok eg å kjøpte ei boks med fem små sigarar. Så, ein av dagane i Jula 2022 røykte eg ein sigar ute på plattingen, ikledd mange lag med varme kle. Det var inga stor oppleving, men eg kjendte meg litt kul.
Så gjekk det vél ei månad før eg prøvde ein ny sigar, i garasja denne gongen. Framleis godt kledd. Denne gongen smakte det litt betre. Eg vil her skyte inn litt generell informasjon. Når ein røyker sigar skal ein ikkje inhalere. Berre dra røyken inn i munnen og så blåse den ut. Dette visste eg, meg eg tok til å fjuske litt i faget. Eg tok til å inhalere halvveis ned i halsen før eg bles ut. Dette gav meg ein lett nikotinrus som eg likte. Eg vart litt visjonær av denne lette rusen.
Så utvikla dette seg sakte men sikkert. Eg røykte sigar oftare og oftare. Spedde på med små sigarillos innimellom, og forstod etter kvart at eg var hekta. Nikotinen hadde fanga meg på nytt. Våren 2024, medan eg dreiv og saga ned tre til ved, fekk eg ein ide. Eg hadde då funne ut at det eg dreiv på med ikkje kunne være særleg bra for lungene mine. Ideen gjekk ut på å prøve snus istaden. Glupt, ikkje sant?
Eg køyde då til Nærbutikken og kjøpe ei boks med snus. "Skruf super white - S2". Det funka som berre det. Lysta på sigarar forsvann som dogg for sola. Eg kosa meg i sola der i vedskogen. Sette meg på eit nedfelt tre, putta ein pose i overleppa og livet var herleg.
Den første tida smugnusa eg. Det gjekk fint, Ingrid merka ingen ting. Så skulle vi på katolsk messe i Ålesund ein søndag. På vegen inn i kirka var eg litt uvøren når eg flytta snusboksa frå ei lomme til ei anna, og Ingrid fekk eit lite glimt av noko og spurte "kva har du der?". "Ingen ting", svarte eg og det virka som Ingrid "kjøpe" den.
No er det slik den katolske kirka at ein blir oppfordra til å ransake sitt hjarte før ein går til nattverd. Ein skal være i "nådens stand" som det heiter. Ein bør ikkje ha alvorlege, uoppgjorte synder i livet sitt, ting som ikkje er bekjent i skriftemålet. Så sat eg der med gnagande samvit. Det enda med at eg lente meg over til Ingrid og sa det som det var. Etterpå gjekk eg til nattverd med godt samvit.
Det gjekk ikkje lenge før eg gjekk over til "Skruf super white - S4", som var mykje sterkare, og forbruket pr. dag auka jamt og trutt. Ut på hausten var eg lei heile greia. Ei helg Ingrid var på jentetur i Bergen slutta eg. Det gjekk overraskande bra. Etter nokre veker følte eg at heile greia var ute av "systemet".
Så tok eg til å pusse opp i huset. Ein av tinga vi hadde bestemt oss for å gjere var å lute vekk lakken på furugolva. For dei som har prøvt dette, så veit dei at dette er eit forferdeleg griseri. Eg er av den sorten som absolutt ikkje likar griseri. Eg tok til kjenne på ein sterk medynk med meg sjølv. Dermed for eg på Nærbutikken og kjøpte "Skruf super white - S2". Jauda, arbeidet var med eitt litt meir lystbetont.
Etter nokre dagar ombestemte og meg og kasta boksa i bossdunken. Så, ei stund seinar skulle Ingrid og ei ho jobbar saman med ha ei felles burdagsfeiring med mange gjestar. Etter eit par glas vin, der i lystig lag, tok eg å bomma ein pose snus av son min Sigve som sat ved det same bordet. Snart bomma eg ein pose til, og så ein til.
Etter dette var eg igang igjen, med "Skruf super white - S4".
Heilt fram 31.12.2024.
No satsar eg på å greie meg utan nikotin. Det er ei veke sidan no. Det går heilt fint.
